Nana Sachini: 2011

works from the exhibition "The Body as City" @ a.antonopoulou.art gallery, Athens, 2011

"The house is a fire that falls in love with a flower", 2011, mixed media, 200X260X180

A construction in a triangular hut shape, with access openings everywhere. The elements that compose it and are enclosed are objects and forms manipulated, reconstructed and arranged in a way that childhood, eroticism, dwelling, the macabre and the metaphysical are involved in a game where the boundaries between them and their interdependencies are inconspicuous, blurred and inseparable.

Μια κατασκευή σε τριγωνικό σχήμα καλύβας, με ανοίγματα επικοινωνίας από παντού. Τα στοιχεία που την απαρτίζουν και εσωκλείει είναι αντικείμενα και φόρμες δουλεμένα, ανακατασκευασμένα και διαρρυθμισμένα με τρόπο ώστε η παιδικότητα, ο ερωτισμός, η κατοίκηση, το μακάβριο και το μεταφυσικό να μπλέκονται σε ένα παιχνίδι όπου τα όρια ανάμεσά τους και οι αλληλεξαρτήσεις τους είναι δυσδιάκριτα, διφορούμενα και αδιαχώριστα.

"The house is a fire that falls in love with a flower", 2011, mixed media, 200X260X180cm

"The house is a fire that falls in love with a flower", detail, 2011, mixed media, 200X260X180cm

"The old gold of the second syllable of an everlasting Triumph", 2011, mixed media, 122X142X90cm

An old picture frame becomes the intermediate threshold that separates and unites abstractly in the space two ends of a metal pipe, partially wrapped with cloths. In the one end a deformed leg and in the other a coloured board. A mobile memorial for the nowadays town squares where poverty and youth’s pop culture coexist. The title is paraphrased from Proust’s “In search of lost time”.

Μια παλιά κορνίζα γίνεται το ενδιάμεσο όριο που χωρίζει κι ενώνει νοητά στο χώρο δυο απολήξεις ενός μεταλλικού σωλήνα, τυλιγμένου τμηματικά με υφάσματα. Η μια άκρη καταλήγει σε παραμορφωμένο πόδι και η άλλη σε σανίδα με χρώματα. Ένα τροχήλατο μνημείο για τις πλατείες του σήμερα, όπου συνυπάρχουν η ανέχεια κι η νεανική ποπ κουλτούρα. Ο τίτλος παράφραση από το «Αναζητώντας το χαμένο χρόνο» του Προυστ.

"The old gold of the second syllable of an everlasting Triumph", 2011, mixed media, 122X142X90cm

"The old gold of the second syllable of an everlasting Triumph", detail, 2011, mixed media, 122X142X90cm

"Le temps de cerises", 2011, mixed media, 148X275X272 cm

Objects (constructed and readymades) create a precarious shelter around the form / body. The fence, the umbrella and the duvet do not protect and do not exclude. The construct is full of holes and voids and can be seen through, brings together the inside-outside, the here and there, leaving the form exposed. The lamp-light illuminates the scene while at the same time attacks the body. The title is borrowed from a love and political French song.

Τα αντικείμενα (κατασκευασμένα και readymades) δημιουργούν ένα επισφαλές καταφύγιο γύρω από την μορφή/σώμα. Ο φράκτης , η ομπρέλα και το πάπλωμα δεν προστατεύουν και δεν αποκλείουν. Το κατασκεύασμα διάτρητο, ενώνει το μέσα με το έξω, το εδώ με το εκεί, αφήνοντας τη μορφή εκτεθειμένη από παντού. Η λάμπα-φως φωτίζει τη σκηνή και ταυτόχρονα επιτίθεται στο σώμα. Ο τίτλος δάνειο ερωτικού και πολιτικού γαλλικού τραγουδιού.

"Le temps de cerises", 2011, mixed media, 148X275X272 cm

"Le temps de cerises", detail, 2011, mixed media, 148X275X272 cm

"with a flea in one's ear", 2011. Mixed media. Variable dimensions

Views of the work inside the "Acrobat Reading" show @ Remap 3, Athens, Greece

An industrial pallet and plastic fruit pallets become molds for plaster sculptures. The original forms of the molds are deformed violently during the molding of the material in order the form to become organic and then they were painted with varnishes. The sculptures as well as all the materials of the process-pallets, ribbons, construction / insulation materials- became parts of the installation. By using and undermining the traditional conventional sculptural technique of molds and presenting all the steps of it, the work takes a critical stand against it and against what could happen when molding processes are imposed, and examines the industrial/ handmade and technology-body relationships.

Μια βιομηχανική παλέτα και πλαστικές παλέτες φρούτων γίνονται καλούπια για γύψινα γλυπτά. Οι αρχικές φόρμες των καλουπιών έχουν παραμορφωθεί βίαια κατά τη χύτευση του υλικού, ώστε να προκύψουν οργανικές φόρμες που δουλεύτηκαν με βερνίκια. Τα γλυπτά καθώς και όλα τα υλικά της διαδικασίας -παλέτες, κορδέλες , δομικά/μονωτικά υλικά -έχουν γίνει μέρη της εγκατάστασης. Χρησιμοποιώντας και υπονομεύοντας την παραδοσιακή συμβατική γλυπτική διαδικασία με καλούπι και παρουσιάζοντας όλα τα μέρη αυτής, το έργο στέκεται κριτικά απέναντί της και απέναντι σε ό,τι μπορεί να συμβεί όταν επιβάλλονται διαδικασίες καλουπώματος, και εξετάζει τις σχέσεις βιομηχανικού-χειροποίητου και τεχνολογίας-σώματος.

Various sculptures, 2011-2009

Untitled a, 2011. plaster, varnish, insulation material, cotton, 34X26X30cm

In these series of works the plaster is deformed like crumpled paper, and the paper is formed into a mold. The final forms are juxtaposed with industrial materials, questioning the materiality, the relation-position of things and their interaction with their contexts.

Σε αυτή τη σειρά έργων ο γύψος παραμορφώνεται-τσαλακώνεται σα χαρτί, και το χαρτί διαμορφώνεται μέσα σε καλούπι. Η τελικές φόρμες αντιπαρατίθενται με βιομηχανικά υλικά, ως μια αναρώτηση για την υλικότητα, τη σχέση-θέση των πραγμάτων και την αλληλεπίδραση με τα πλαίσιά τους.

Untitled b, 2011. plaster, polystyrene 25X45X30cm

Untitled c, 2011. paper, varnish, plastic, 24X29X20cm

“Bras de fer”, 2010, acrylic, synthetic fair, pillow, wood, height:184cm

Two trapezoidal quadrilaterals on the wall create an empty space. In this rests-enters a furry pole-extension, which starts from the form-made of pillow- on the floor. The identity of the forms is ambivalent and is hovering, as if the forms participate in a bras-de-fer game.

Δυο τραπεζοειδή τετράπλευρα στον τοίχο δημιουργούν έναν κενό χώρο. Σε αυτόν ακουμπάει-εισέρχεται η γούνινη προέκταση-κοντάρι, που ξεκινάει από την φόρμα στο πάτωμα, η οποία είναι κατασκευασμένη από μαξιλάρι. Οι φόρμες αφήνουν μετέωρες κι αμφίρροπες την ταυτότητά τους, συμμετέχοντας σε έναν αγώνα μπρα-ντε-φερ.

“Between singular and plural there is feminine”, 2010, Stucco and acrylic on canvas, 170X45cm

A piece of canvas supported by an arched hanger. On top of it stucco has spread with intense and anarchic gestures in a triangular shaped arrow. The end of the canvas was torn to ribbons. An improvised banner.

Ένα κομμάτι καμβά στηρίζεται σε τοξοειδή κρεμάστρα. Επάνω έχει στόκο ο οποίος απλώθηκε με έντονες κι άναρχες χειρονομίες σε τριγωνικό σχήμα βέλους. Το τέλος του πανιού σχίστηκε σε κορδέλες. Ενα αυτοσχέδιο λάβαρο.

detail "Between singural and plural there is feminine", 2010

“Reality argues: Most dolls are mass-produced”, 2011, mixed media

A sculpture made of skeins and wool in front of an edited plastic sheet stands inside an environment of silicone. The surrounding space, the sculpture and each viewer who stands in the region are reflected on the plastic sheet. The body of the viewer is confronted with the sculpture both as physical presences in space, and as virtual/two-dimensional forms in the plastic sheet.

Ένα γλυπτό φτιαγμένο με κούκλες (κουβαρίστρες) και μαλλί μπροστά από μια επεξεργασμένη ζελατίνα και μέσα σε ένα περιβάλλον από σιλικόνη. Στη ζελατίνα αντανακλάται ο γύρω χώρος, το γλυπτό κι ο εκάστοτε θεατής που θα σταθεί περιφερειακά της εγκατάστασης. Το σώμα του θεατή έρχεται αντιμέτωπο κι αναμετριέται με το γλυπτικό σώμα και ως φυσικές παρουσίες στο χώρο, αλλά και ως εικονικές-δισδιάστατες μορφές μέσα στη ζελατίνα.

“Reality argues: Most dolls are mass-produced” detail, 2011, mixed media

“Architecture is frozen music”, 2010, mixed media, variable dimensions

A series of sculptures-assemblages, created primarily by readymades with small interventions. The general rule in their structure-construction is this one that is followed in the ancient jugs; a minimum representation of the female body.

Μια σειρά γλυπτών-assemblages, που έχουν δημιουργηθεί κατά κύριο λόγο από readymades με ελάχιστες επεμβάσεις. Ο γενικός κανόνας που ακολουθήθηκε στη δομή-κατασκευή τους είναι αυτός των αρχαίων υδρίων, ως ο ελάχιστος τρόπος αναπαράστασης γυναικείου σώματος.

Untitled, Series, 2009. bamboo sticks, charcoal, wax, rubber. variable dimensions

Untitled 1

Three works-proposals for sculptures in public space. The multiple rods create openings and new sightings of the architectural-urban landscape that surrounds the sculptures, the shadows of the rods change with the sunlight during the day and project different patterns in the surrounding environment.

Τρία έργα -προτάσεις για γλυπτά στο δημόσιο χώρο. Οι πολλαπλοί ράβδοι δημιουργούν ανοίγματα και νέες θεάσεις του αρχιτεκτονικού-αστικού τοπίου που περιβάλλει τα γλυπτά, οι σκιές των ράβδων μεταβάλλονται κατά τη διάρκεια της μέρας με το ηλιακό φως και προβάλλουν διαφορετικά σχέδια στο γύρω περιβάλλον.